Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. Quid ergo attinet dicere: Nihil haberem, quod reprehenderem, si finitas cupiditates haberent? Beatus sibi videtur esse moriens. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Duo Reges: constructio interrete. Quare attende, quaeso.

1. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.
2. Poterat autem inpune;

Idcirco enim non desideraret, quia, quod dolore caret, id in voluptate est. Quod praeceptum quia maius erat, quam ut ab homine videretur, idcirco assignatum est deo. Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus; Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Aliter autem vobis placet. Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos? Quae cum dixisset, finem ille.

Ut, inquit, in fidibus pluribus, nisi nulla earum non ita
contenta nervis sit, ut concentum servare possit, omnes
aeque incontentae sint, sic peccata, quia discrepant, aeque
discrepant;

Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria
transmisit?

Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare?

Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono. Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Ille enim occurrentia nescio quae comminiscebatur; Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Quorum sine causa fieri nihil putandum est.

Quid de Pythagora?

Etiam inchoatum, ut, si iuste depositum reddere in recte factis sit, in officiis ponatur depositum reddere;

Bork

Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.

Certe non potest.

Non risu potius quam oratione eiciendum?

Praeclare hoc quidem.

Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus.

• Zenonis est, inquam, hoc Stoici.
• Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur;
• Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare?
• Num igitur utiliorem tibi hunc Triarium putas esse posse, quam si tua sint Puteolis granaria?